Η νέα ρύθμιση προωθείται ενώ τόσο οι παροχές Υγείας όσο και οι παροχές σύνταξης, όχι μόνο των ασφαλισμένων του ΙΚΑ αλλά και των υπόλοιπων Ταμείων, μειώνονται εδώ και χρόνια, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θέλει τον κρατικό κορβανά να διαθέτει ό,τι έχει για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου (με δάνεια, επιδοτήσεις κτλ.) και γι' αυτό το νοικοκύρεμα των ελλειμμάτων και των δημόσιων οικονομικών να γίνεται πάντα σε βάρος των εργατικών και λαϊκών αναγκών. Σ' αυτή την κατεύθυνση, όπως έγινε πέρυσι με τη ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου 3655/2008 έτσι και φέτος, με τον προωθούμενο διαχωρισμό των κλάδων Υγείας και σύνταξης του ΙΚΑ (που δείχνει το δρόμο και για τα άλλα ταμεία αφού «το ΙΚΑ είναι η ναυαρχίδα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης» όπως δήλωσε η υπουργός) επιχειρείται η ενιαιοποίηση των κανονισμών παροχών με στόχο βέβαια το πετσόκομμα των σημερινών παροχών που ούτως ή άλλως είναι πίσω από τις ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.

Τα στοιχεία που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ» αποτυπώνουν ακριβώς την πείρα των εργαζομένων, επιβεβαιώνουν ότι η σταδιακή μείωση των κρατικών δαπανών, η δραστική οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων, η επιχειρηματική δραστηριότητα στους χρυσοφόρους τομείς Υγεία-Πρόνοια-Ασφάλιση όχι μόνο αποτελούν πραγματικότητα, αλλά επιταχύνονται πυρετωδώς.

Για να γίνει κατανοητή άλλωστε η πρεμούρα του μεγάλου κεφαλαίου να προχωρήσει σ' αυτή την κατεύθυνση, αρκεί να ανατρέξει κανείς στις αποφάσεις του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης των κρατών - μελών της ΕΕ που έγινε 8 κι 9 Ιούνη στο Στρασβούργο. Εκεί όπου, μεταξύ άλλων, καταλήχθηκε ένα ντοκουμέντο «σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες σαν εργαλείο για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής σε συνθήκες οικονομικής κρίσης». Στο κείμενο περιέχονταν «συστάσεις» προς τα κράτη - μέλη να πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα που είναι αναγκαία, ώστε το «δημόσιο» σύστημα της Πρόνοιας, σε συνεργασία με τις λεγόμενες «άτυπες» δομές (ΜΚΟ, εθελοντικές οργανώσεις, μη κερδοσκοπικές εταιρείες, φορείς της ΤΑ, ιδιώτες - επιχειρηματίες) να φτιάξουν ένα δίχτυ προστασίας που θα εμποδίσει την απόλυτη εξαθλίωση όσων πληγούν από την οικονομική κρίση με τον πιο έντονο τρόπο. Δηλαδή: Το κεφάλαιο ανησυχεί για τη διόγκωση της αγανάκτησης που προκαλούν στους εργαζόμενους τα αντεργατικά μέτρα που προωθεί και ανησυχεί μήπως αυτή η αγανάκτηση πυροδοτήσει «ρήγματα» στη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή». Ταυτόχρονα, γνωρίζει πολύ καλά ότι τα μέτρα που παίρνει θα εντείνουν τη φτώχεια, την ανεργία κτλ. και γι' αυτό προωθεί μέτρα για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου υπηρεσιών που θα επιτρέπουν στους εργάτες να μπορούν να επιβιώνουν αφού χωρίς αυτούς δε μπορεί να αυξήσει τα κέρδη του. Βέβαια, τα μέτρα που παίρνει υποτάσσονται όχι στη διασφάλιση υπηρεσιών με ενιαίο, ισότιμο, δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα για όλους ανεξαίρετα, αλλά στην ακόμα ταχύτερη παράδοσή τους στους ιδιώτες, στη διαφήμιση και καθαγίαση της «κοινωνικής οικονομίας».

Το πετσόκομμα των κατακτήσεων και η ακόμη μεγαλύτερη εισβολή των καπιταλιστών είναι οι επιδιώξεις του κεφαλαίου και όσον αφορά το κομμάτι της σύνταξης. Η εφαρμογή των τριών πυλώνων στην Ασφάλιση που έχει αποφασίσει εδώ και χρόνια η ΕΕ, στην Ελλάδα έχει καθυστερήσει. Ωστε σύντομα, η «δημόσια» ασφάλιση (πρώτος πυλώνας) να καθηλωθεί στο επίπεδο εξαθλίωσης και να αναλάβουν δράση τα (δεύτερος πυλώνας) «επαγγελματικά ταμεία» (όπου θα προβλέπονται συγκεκριμένες εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, αλλά οι παροχές θα καθορίζονται από το ύψος των εισφορών και τις «αποδόσεις» που θα έχουν, μέσα από επενδύσεις των αποθεματικών, τζογάρισμα κτλ.) και οι μεγάλες ιδιωτικές (τρίτος πυλώνας) ασφαλιστικές εταιρείες.